awans (wym. awãs) m IV, D. awansu
1. lm M. awanse a. awansy «przeniesienie lub przejście na wyższe stanowisko»: Awans społeczny. Awans urzędnika. ∅ A. na kogo a. na co: Awans na docenta. Awans na stanowisko dyrektora ∅ A. z czego: Awans z niższego stopnia służbowego. ∅ pot. A. z kogo: Awans z asystenta (np. na adiunkta). ∅ A. o co: Awans o stopień (w hierarchii służbowej).
2. lepiej: zaliczka «suma pieniężna udzielona na rachunek przyszłych należności»: Urzędnikom wypłacono awans. Δ Płacić awansem «dawać zaliczkę»
3. lm M. awanse (zwykle w lm) przestarz. «uprzejmości, szczególne względy» dziś we fraz. Robić komuć awanse «być dla kogoś uprzedzająco grzecznym»

najważniejsze skróty:  m - rodzaj męski,  IV - grupa deklinacyjna,  D. - dopełniacz,
 lm - liczba mnoga,  M. - mianownik,  a. - albo